اینجارو دوست دارم...از خودت مینویسی آزاد و رها از مخاطب...بی نیاز از دغدغه همیشگی پیدا شدن...همان شهر دوران کودکی...آیینه ی درونت بی هیچ نقدی...همان دفترچه خاطرات